Luang Phor Toh of Somdej Toh is een monnik die leefde van 17 april 1788 tot 22 juni 1872. Hij is geboren, uit moeder Gade dochter van Chai en zijn vader is helaas onbekend, tijdens de regering van Koning Rama III in de 19e eeuw. Als kind zijnde had hij al de roepnaam Toh, tijdens zijn inwijding in de Wat Takrai tempel in Pitsanulok ontving hij de naam Phomarangsi.

Hij is in zijn jonge jaren begonnen met school aan het ChaoKhun Arunyik Instituut, Wat Intarawiharn in Bangkok. Op zijn twaalfde jaar is hij begonnen als een novice onder ChaoKhun Bowonwiriyataera. Enkele jaren later is hij verhuisd naar de Wat Rakang, om daar de leer (Dharma) en de woorden van Boeddha te bestuderen.
Onder begeleiding van een aantal bekende boeddhistische leraren bestudeerde hij de boeddhistische scripties van het Pali Canon. Enkele jaren later kreeg Luang steeds meer bekendheid en werd hij de leermeester van zijne hoogheid Prins Mongkut, die de tempel bezocht. Die toen hij gekroond werd tot Koning Rama IV, Luang de titel Phra Buddhacharn Toh “Phomarangsi” gaf. Hieruit is zijn naam volledige ontstaan Phra Luang Phor Toh.

Als mentor van de de Prins en later koning Rama IV, onderrichte Luang onder meer de Cambodiaanse taal. Luang stond bekend om zijn wijsheden en zijn manier van praten met en tot de mensen. Hij Gebruikte onder meer de kunst van de poëzie om de boeddhistische wijsheden door te geven aan zijn volgelingen.
De meeste mensen konden hem echter om de amuletten die hij maakte en zegende. Dankzij de wijsheid die hij had opgedaan uit de overlevering van de Katha (het verhaal van de magische spreuken van Boeddha)kon hij zijn amuletten zegenen. Men geloofde dat deze zegening een kracht bevatte dat het kwade afstoot en verdrijft.
De meeste amuletten die nu nog steeds in omloop zijn in Thailand, zijn van de hand van Phra Luang Phor Toh.

In het kort was Phra Luang Phor Toh een van de meest geliefde monniken van zijn tijd, die een mooie nalatenschap heeft achtergelaten. Hij staat voornamelijk bekend om zijn magische amuletten, die bescherming en kracht zouden geven, helpen tijdens de meditatie en je rust zou geven.